Οι Ιεραποστολικές εξορμήσεις
Νιώθω την ανάγκη να σας αναφέρω αυτό το μεγάλο έργο της μικρής εκκλησιάς.
Αλλά με τις μεγάλες δυνάμεις τις οποίες τις δίνει ο παντοδύναμος θεός σε όλους όσους εργάζονται με αγάπη γι ΄ αυτόν.
Θα προσπαθήσω να σας αναφέρω περιληπτικά όλη την δραστηριότητα του εν λόγο έργου από το 1985 έως και σήμερα.
Η δραστηριότητα άρχισε το 1985 από τον πνευματικό μου πατέρα αρχιμανδρίτη βασίλειο και μετέπειτα μητροπολίτη κομπανίας γνωστό και ως παππούς της αγάπης που ξεκινά από την Νίκαια να επισκέπτεται τους φυλακισμένους όλης της Ελλάδος και να τους βοηθά υλικά και πνευματικά.
Μετά από λίγα χρόνια λόγο του ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά ήταν τοξικομανεις, ηλθε η κατάσταση έτσι ώστε να ασχοληθεί ειδικά με αυτόν τον κλάδο.
Παράλληλα δε ασχολιόταν με τους απόρους και τους αστέγους δίνοντας τους φαγητό και ρουχισμό στην ομόνοια έως ότου τους ανέλαβε ο τότε δήμαρχος αθηναίων κ. Αβραμόπουλος το 1995.
Ταυτόχρονα όμως δημιουργούσε στο Πολύκαστρο του Κιλκίς της Θεσσαλονίκης την μεγάλη μονάδα από ενοικιαζόμενα κτίρια του Ο.Σ.Ε Θεσσαλονίκης τους ξενώνες που θα φιλοξενούσαν τα παιδιά αυτά και τους απόρους.
Δουλεύοντας για όλα αυτά δεν επαψε να ασχολείται και με ανθρώπους που ήταν στον δρόμο και να τους δίνει την βοήθεια του την υλική και την πνευματική.
Αυτό γινόταν συνέχεια έως ότου ο σεβασμιότατος με τις υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν στο Πολύκαστρο έπρεπε να βρίσκετε συνεχώς εκεί για την οργάνωση των ξενώνων.
Φεύγοντας ώμος άφησε πίσω του στον ιερό ναό τον ιερέα πατέρα Στυλιανό ο οποίος ανέλαβε να συνέχιση το έργο αυτό με έναν τρόπο ο οποίος δείχνει πως η εκκλησία δίνετε στην γεμάτη αγάπη φιλανθρωπία.
Ο π. Στυλιανός αρχίζει και αυτός τον αγώνα για τους ανθρώπους που έχουμε αναφερει, βγαινοντας και πουλώντας λιβάνι στα καταστήματα της Αθηνάς μιας και όπως πρέπει να γνωρίζετε είμαστε άμισθοι κληρικοί, για να βοηθήσει την ιεραποστολή.
Αργότερα γίνετε ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης για τους τοξικομανείς και τους απόρους, ώστε να πηγαίνουν στους ξενώνες.
Στην πορεία του βρέθηκαν και αρκετές οικογένειες άπορες στις οποίες άρχισε να δίνει τρόφιμα τα οποία τα εζήταγε από ανθρώπους και γνωριμίες που αποκτήθηκαν μέσω της πώλησης του λιβανιού.
Αυτές λοιπόν οι οικογένειες από το 1998 τροφοδοτούνται όλο τον χρόνο από τους ανθρώπους της Αθήνας και της επαρχίας.
Θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να τις βοηθούν από το υστέρημα τους για να μπορεί το έργο αυτό να δυναμώνει και να δίνει πάντα την αγάπη και την στήριξη στους απόρους και αστέγους αδελφούς μας.
Αλλά και η προσπάθεια να γίνει το ιερό ησυχαστήριο του αγίου Φανουρίου στην μόβρη αχα΄ι΄ας.
Εύχομαι η αγάπη του θεού να είναι κοντά σας
με άπειρες ευχές
πατήρ Στυλιανός
Νιώθω την ανάγκη να σας αναφέρω αυτό το μεγάλο έργο της μικρής εκκλησιάς.
Αλλά με τις μεγάλες δυνάμεις τις οποίες τις δίνει ο παντοδύναμος θεός σε όλους όσους εργάζονται με αγάπη γι ΄ αυτόν.
Θα προσπαθήσω να σας αναφέρω περιληπτικά όλη την δραστηριότητα του εν λόγο έργου από το 1985 έως και σήμερα.
Η δραστηριότητα άρχισε το 1985 από τον πνευματικό μου πατέρα αρχιμανδρίτη βασίλειο και μετέπειτα μητροπολίτη κομπανίας γνωστό και ως παππούς της αγάπης που ξεκινά από την Νίκαια να επισκέπτεται τους φυλακισμένους όλης της Ελλάδος και να τους βοηθά υλικά και πνευματικά.
Μετά από λίγα χρόνια λόγο του ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά ήταν τοξικομανεις, ηλθε η κατάσταση έτσι ώστε να ασχοληθεί ειδικά με αυτόν τον κλάδο.
Παράλληλα δε ασχολιόταν με τους απόρους και τους αστέγους δίνοντας τους φαγητό και ρουχισμό στην ομόνοια έως ότου τους ανέλαβε ο τότε δήμαρχος αθηναίων κ. Αβραμόπουλος το 1995.
Ταυτόχρονα όμως δημιουργούσε στο Πολύκαστρο του Κιλκίς της Θεσσαλονίκης την μεγάλη μονάδα από ενοικιαζόμενα κτίρια του Ο.Σ.Ε Θεσσαλονίκης τους ξενώνες που θα φιλοξενούσαν τα παιδιά αυτά και τους απόρους.
Δουλεύοντας για όλα αυτά δεν επαψε να ασχολείται και με ανθρώπους που ήταν στον δρόμο και να τους δίνει την βοήθεια του την υλική και την πνευματική.
Αυτό γινόταν συνέχεια έως ότου ο σεβασμιότατος με τις υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν στο Πολύκαστρο έπρεπε να βρίσκετε συνεχώς εκεί για την οργάνωση των ξενώνων.
Φεύγοντας ώμος άφησε πίσω του στον ιερό ναό τον ιερέα πατέρα Στυλιανό ο οποίος ανέλαβε να συνέχιση το έργο αυτό με έναν τρόπο ο οποίος δείχνει πως η εκκλησία δίνετε στην γεμάτη αγάπη φιλανθρωπία.
Ο π. Στυλιανός αρχίζει και αυτός τον αγώνα για τους ανθρώπους που έχουμε αναφερει, βγαινοντας και πουλώντας λιβάνι στα καταστήματα της Αθηνάς μιας και όπως πρέπει να γνωρίζετε είμαστε άμισθοι κληρικοί, για να βοηθήσει την ιεραποστολή.
Αργότερα γίνετε ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης για τους τοξικομανείς και τους απόρους, ώστε να πηγαίνουν στους ξενώνες.
Στην πορεία του βρέθηκαν και αρκετές οικογένειες άπορες στις οποίες άρχισε να δίνει τρόφιμα τα οποία τα εζήταγε από ανθρώπους και γνωριμίες που αποκτήθηκαν μέσω της πώλησης του λιβανιού.
Αυτές λοιπόν οι οικογένειες από το 1998 τροφοδοτούνται όλο τον χρόνο από τους ανθρώπους της Αθήνας και της επαρχίας.
Θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να τις βοηθούν από το υστέρημα τους για να μπορεί το έργο αυτό να δυναμώνει και να δίνει πάντα την αγάπη και την στήριξη στους απόρους και αστέγους αδελφούς μας.
Αλλά και η προσπάθεια να γίνει το ιερό ησυχαστήριο του αγίου Φανουρίου στην μόβρη αχα΄ι΄ας.
Εύχομαι η αγάπη του θεού να είναι κοντά σας
με άπειρες ευχές
πατήρ Στυλιανός
